Jauzika
Idazle saratsarrak azken urteotako bere gogoetak bildu ditu lan honetan
Indarkeriak sorturiko burutazioak dira argitalpen honen ardatza, gai gehiago jorratzen diren arren
Ander Goyoaga - Diario de Noticias - (2010-6-12)
Harriduraz eta asalduraz, aforismoaren bide iradokitzailetik
Azken hiru urteetan idatzitako testu labur hautatuekin 'Jauzika' liburua osatu du Bixente Serrano Izkok
Juan Luis Zabala - Berria - (2010-6-12)
Aforismoen indarra
Internetetik literaturara salto eginez, Bixente Serranok bere eguneroko gogoetak bildu ditu Jauzika liburuan, ehuneko aforismoak sortuz
Nerea Alejos - Diario de Navarra - (2010-6-14)
Betidanik oso aforismozalea izan da Bixente Serrano. "Ez hainbeste nik neuk idazteko, baizik eta irakurtzeko", dio. Gertakari zehatz batek bultzatu zion egunero saiatzera bere burutazioak ateratzeko: ETAk iragarri zuenean bere azkeneko su-etenaren amaiera. Horrek areagaotu zion bere zaletasuna.
Idazle eta historia irakasle, azkeneko urteetan Berria egunkariko blog komunitatean duen txokotik bota dituen ehundaka gogoeta Jauzika liburuan bildu ditu. "Batez ere harridura eta asaldura agertzen dira", azaltzen du egileak. Batzuk poetikoagoak dira, beste batzuk halako kutsu narratiboa dute. Sarritan, bere burutazioak elkarrizketa txiki moduan aurkezten ditu. Umorea, ironia eta sarkasmoa txandakatzen dira.
Nahiz eta jauzika egin pentsamendua, liburua lau atal nagusitan banatzen da: Mundu zabaleko gaixotasuna, Gure ekarpentxoak, Demokrazia bahitua eta Bertze etorkizun bat. "Sailkapen bat egin ondoren eta, aforismo horien eremua nolabait murrizten da", iruditzen zaio Bixente Serranori. Irakurleari "erraztasun pedagogiko" bat eman nahian bururatu zitzaion, eta horregatik liburuaren hitzaurreari Cicerone gisa deitu dio.
Lehenengo atalean, gehienbat Euskal Herriko bizipenak ditu oinarritzat. "Azken finean, guk bizitzen ditugun arazoak mundu zabaleko zati bat dira eta testuinguru orokorrago horretan kokatu nahi izan ditut", aipatzen du. Bertan denetariko kontuak azaltzen dira: politikoak, sozialak, ekonomikoak, kulturalak... Pentsamendu bakarra edo mendebaldeko zibilizazioa hartzen ditu abiapuntutzat: "Nortzuk dira krudelagoak edo suntsitzaileagoak, gizakiak edo basa-piztiak?", galdetzen du adibide gisa. Edo "jantzi-iluneko demokratak" salatzen ditu, "goi-mailako bankari eta oligarkia horiek zer nolako demokrazia ezarri nahi duten mundu zabalean". Bigarren atalean Euskal Herrian sartzen da, Gure ekarpentxoak izenburuarekin. Biolentziaren inguruan sortu diren hainbat eztabaida jasotzen ditu, adibidez.
Demokraziaren gabeziak edo mugak aztertzen ditu bere hurrengo atalean, eta azkenekoan etorkizunari erreparatzen dio, "irtenbide bereziak inolaz ere eman gabe", Serranoren esanetan. Etorkizun horretan zer nolako papera bete beharko luke euskarak planteatzen du Txitxarren hegoak izeneko azpiatalean.
"Neure helburua irakurleari pentsaraztea da, galderak sortzea. Espero dut irakurle guztiek gutxienez testuren bat aurkitzea kitzikagarri suertatuko zaiola. Nire ustez, horrek salbatuko luke liburua", esaten du Bixente Serranok.
Liburuaren lau atal horien aurretik Manifestu antzekoaizenburuko sarrera idatzi du, baita ere aforismoez osatuta. "Hor irakurleari esaten diot ez kezkatzeko zer demontre esan nahi dudan nik testu batekin, baizik eta ea bere buruan horrek sortzen dizkion beste gogoeta batzuk, edo sentipenak, amorrua... edo auskalo zer!", gaineratzen du.
Nafar periferiatik blogearen egilea, Bixente Serrano (Saratsa, 1948) hainbat eremutan murgildu da: artikulugintzan, ipuingintzan eta saiakeran. Juan Zelaia sariketan aipamen berezi bat jaso zuen Bakezale gerlari horiek lanagatik (2004). Bertan euskal gatazkaz, biolentziaz edo beldurraz hitz egiten du. Bere azken liburua Nafarroa: historiaren haria (2007) du izenburutzat.
