Grisa, berdea eta gorria ziren koadernoak. Koaderno txiki haien amalgamatik Hiru koaderno txiki erditu du Fermin Erbitik. Txikia baina bizia. Gezi zorrotzenak gorritik bilduko ote zituen nago. Horiek azken orrialdeetan ageri dira, (In)komunikazioari emandako behako zoliak biltzen dituen atala, kazetarioi jaurtikitako geziak.
Abiatu baina paradisutik abian da Fermin Erbiti. Fermin Kupido antzo imajinatu dut, paradisuetako liburutegietan arakatzaile. Mitologiako kontuetatik gaurkoetara bide egin du bilatzaileak. Aspaldiko eta gaurko idazle eta pentsalarien esaldien hariekin osatu du sarea: armiarmaren gisara, harian-harian eta ezari-ezarian.
Txatalez txatal hariak irun ditu, besteengandik bildutako eleak ehun ditu: txatalen josketak eleen berezko zentzuari are izari handiagoa eman dio. Hainbat pasarte ifrentzuz paratu ditu egileak, ahalegin zinez eskergarria. Aurkilea da funtsean liburuaren egilea. Egunsentian errainuak nola, hala bilatu ditu aurkile honek erranairuak.
Zoriontasuna xerkatu du apalategitik apalategira, eta osasuna eta oroimena kontrakarrean aurkitu: “Biak funtsekoak dira, baina modu kontrajarrian”. Osasun ona bezain garrantzitsua omen da oroimen txarrekoa izatea, gaztigatu digu halaber Erbitik. Eskergarria berriz ere. Zoriontasuna helezina izaki, hizkuntzaz gozatuz gero, tarteka-marteka ukitu daitekeela ohartarazi digu Erbitik, eta ohartarazi ere arauek oztopatzen digutela hitzekin gozatzea. Eta, bistan da, arazoa ez dela, hizkuntzarena, hizkuntza darabilgunona baizik.
Arau egileak, besteak beste, politikariak direla eta Fermin kupidoak ez du kupidarik (barkatu hitz joko erraza) haiekin. Politikariek ez baitute irakurtzen. Agian, prestuagoak balira gezurrak hobeto sakatzen ikasiko lukete. Tira, hori nire ondorioa da.
Beste hari asko ehun ditu aurkileak. Bila ezazu. Zoaz eta bila!
Kapuscinkiren aipua aurkituko duzu bidean, adibidez: “Kazetari onaren ezaugarri nagusiak umiltasuna eta enpatia dira”. Kazetari izan gabe, gomendio paregabea edonorentzat. Kazetaritza berriaren xedea ofizioa bezain zaharra dela gogoratu digu aurkileak (in)komunikazioari eskainitako txatalean. Kazetarioi agintarien gezurrak salatzea ahaztu zaigu ordea. Teknologia berriek erredakzioan –eta etxean– gatibatu –kaletik urrun gatibu bihurtu– gaituzte. Martxan honetan kupido berak ez gaitu libratuko. Tira denak ez dira negar anpulak. Ez gaitzala laborriak guztiz jo. Gure kupidok badaki apalategiko hautsa ondo astintzen- eta. Eta hala astindu ere Cuaderno amarilloren –izenak izanari ederki dagokio antza– egilea, Salvador Paniker idazlea.
Barkatu ironia. Liburutik jaso dut.
Mikel Asurmendi. Irunero. Lerroz lerro
