«Chrysostome Liègek 1903ko hasieran sinatu zuen Leopoldo erregearen Force Publiquen zerbitzatzeko kontratua, eta urte bereko abuztuan iritsi zen Afrikako bihotzera. Pakebote batek eraman zuen Anberesetik Matadira; trenak, Leopoldvillera; bapore ertain batek, Princesse Clementinek, Yangambiko postu militarrera. Ez zen munduko azken-azken lekua, zeren, Force Publiquen askotan entzuten zenez, ohore hori Kisanganiri zegokion, ibaian berrehun kilometro gorago zegoen postuari; nolanahi ere, oso urrun zegoen edozein leku ezagunetatik…»
Holaxe hasten da Bernardo Atxagaren nobela berria. Eten bat idazlearen ibileran, testu harrigarria alde askotatik.
Argazkia: Basso Cannarsa
--------------
Bernardo Atxaga
(Jose Irazu, benetako izenez), Asteasun jaio zen 1951n. Ekonomia ikasketak egin zituen Bilbon, eta Filosofiakoak Bartzelonan. Bere lehen lan literarioak Euskal literatura 72 antologian argitaratu zituen 1972an. Geroztik lan asko argitaratu ditu. Garrantzitsuenak hauek:
Ziutateaz (Lur, 1976); Etiopia (Pott liburutegia, 1978); Henry Bengoa, Inventarium (Emak bakia baita / Elkar, 1986); Obabakoak (Erein, 1989); Behi euskaldun baten memoriak (Pamiela, 1991); Gizona bere bakardadean (Pamiela, 1993); Zeru horiek (Erein, 1995); Sara izeneko gizona (Pamiela, 1996); Groenlandiako lekzioak (Erein, 1998); Hitz beste eginez (Pamiela, 2000); Soinujolearen semea (Pamiela, 2003); Lekuak (Pamiela, 2005); Markak. Gernika 1937 (Pamiela, 2007).
dossier Zazpi etxe Frantzian (1,48 MB)
